MOETING
          
          Het meisje wier band ik had vervangen startte de motor,
          zonder dat aan haar gelaatsuitdrukking af te lezen viel
          of ze me gehoord had of niet.
             ‘Albinoni! Mussorgsky! Ravel!!’ Ik schreeuwde het
          uit. Zelfs op volle snelheid voorbijrijdende
          vrachtwagenchauffeurs moeten me hebben gehoord. ‘Orff!’
             En weg reed ze. Het hele parkeerterrein over. Tot
          aan het einde, daar draaide ze weer om.
             ‘En, heb je gekeken?’ vroeg ik, toen ze haar auto
          voor me had geparkeerd en haar deur opende.
             ‘Jazeker,’ zei ze. ‘Hier.’ Ze reikte me twee
          cassettebandjes aan. Op de rug van de ene stond in een
          sierlijk en vrouwelijk handschrift ”VIVALDI” vermeld.
          Op de andere stond ”MOZART”. We vielen elkaar
          hartstochtelijk in de armen.
          
          Die avond, bij mij thuis, sloot ik op mijn stereo-
          installatie twee hoofdtelefoons aan, die we vlak voor
          en tijdens het hoogtepunt van de avond beide hebben
          gedragen, luisterend naar de volledige uitvoering van
          de Toccata en Fuga van Johann Sebastian Bach in een
          welhaast meesterlijke uitvoering.