Zeven personen.
Volgorde van binnenkomst:
vrijdagmiddag: Antal, René
vrijdagavond: Anneke
zaterdagochtend: Peter (9 uur)
zaterdagmiddag: Janneke (13.30 uur), Sandra (14.00)
zondagmiddag: Ruth
Deze Paap was de eerste geautomatiserde WP-vrije Paap ever. De beide kompu's werden benut voor herintrede ZX Spectrum (jeugd) sentiment en wel via emulatie-programma Z80 dat de kouwe PC omtovert tot zo'n ouwe trouwe fantasiedoos als de Spectrum was. De aldus eveneens herontdekte Sysyphus-Digart versie van het Spectrum Basic programma "Paardenrennen" werd door Peter in een handomdraai en met veel geestdrift herschreven in Pascal en voor minstens 500 % verfraaid. Het Pascal-programma "Paardenrennen" werd via een reeks updates die zijn weerga niet kende binnen enkele uren tijd het schitterende Syzoft programma "Spermatozoid Contest", waarbij het niet langer meer om paarden draaide maar om spermacellen in hun race om de eicel. Antal en René overwegen een grafische C-versie waarvoor we samen een dag willen reserveren. Wie weet straks ook een gezonde software contest dus. Ook werd tot drie maal toe een geslaagde verbinding gelegd met Amerika alwaar Tim te Princeton op afgesproken tijden achter de terminal kroop; donderdagavond tien uur (nederlandse tijd), zaterdagmiddag vier uur (de eerste keer vanuit de Paap, vanaf Peters laptop) en zondagmiddag vier uur, net als de eerste keer in de Columbusstraat. Lang leve de techniek: dankzij de zaterdagverbinding was het bijna of Tim fysiek aanwezig was in de Paap; met name Janneke was dit sterk opgevallen. Het digitale gesprek werd afgesloten met een voor Sandra absolute primeur in haar leven: voor het eerst bestelde ze per satelliet een spijkerbroek en wel in het land van herkomst.
Een zeer succesvolle Paap met een gloedvolle zaterdagnacht (100 % Paaps) die tevens gekenmerkt werd door een verrassende produktiviteit op een verrassend gebied: dat van de computerspelletjes-software. Het enige niet in Pascal geschrevene kwam van Antal, die een aanvang wist te maken met een fantasy-verhaal. Aan het eind van deze Paap, zondag laat in de middag, spraken Peter en ik af dat volgend jaar juni een langere Paap wenselijk zou zijn en wel in de dicht-open vorm om tot een novelle te kunnen komen van maandag t/m vrijdagavond of -ochtend, waarna de invité(e)s komen t/m zaterdagmiddag. De zondag is immers altijd een trieste dag gebleken om van de Paap afscheid te moeten nemen: wanneer nog geen vijftien uur later het alledaagse leven weer over je heen walst, valt deze overgang wel erg zwaar. Een Paap-beleving is equivalent aan een 100 % verplaatsing van het gehele doen en laten in een andere extensie van het leven. Iets dat zich moeilijk in woorden laat vatten.
Na und?
Ga naar 